artykuł hasłowy:  (S) pilnoć
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (1) | 
| Jednostka nieciągła | pilnoć mieć | 
| Definicja | 'gorliwość, studium, ardor animi': pilnoć mieć 'myśleć usilnie o kimś, skupiać się na kimś, poświęcać uwagę, czas komuś, summopere de aliquo cogitare, alicui operam dedere': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Chorum care visitare et in choro pulcre stare, veniendo non ridere, sed de Deo providere pylnocz myecz XV p. post. | 
| Przykład w transkrypcji | Chorum care visitare et in choro pulcre stare, veniendo non ridere, sed de Deo providere pilnoć mieć XV p. post. | 
| Lokalizacja | PFRp III 289. |