artykuł hasłowy: płatek

Jednostki:
(1) 1. (o koniu, de equo) 'mający białą łatkę na środku czoła, qui maculam albam in fronte habet':
(2) 2. pl. tanum płatki 'zbroja, płyta metalowa stanowiąca ochronę tułowia, lamina ferrea, qua corpus militis tegebatur':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	(o koniu, de equo) 'mający białą łatkę na środku czoła, qui maculam albam in fronte habet':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	1.4.3. CZĘŚCI CIAŁA ZWIERZĘCIA. FUNKCJE CZĘŚCI CIAŁA. WYGLĄD 1.4.7.1. ZWIERZĘ CZWORONOŻNE 2.4.6.2.1.1. INWENTARZ. INNE ZWIERZĘTA BLISKO ZWIĄZANE Z CZŁOWIEKIEM. HODOWLA ZWIERZĄT. ZAPRZĘGANIE. WOZY 2.4.8.2.1. ŚWIATŁO. CIEMNOŚĆ. OGIEŃ. KOLOR
Przykład w transliteracji	Kon zalasznoszywy, platek, strelczy, pod pacholatem, dobry 1499*
Przykład w transkrypcji	Koń żelaznosiwy, płatek, strzelczy, pod pacholęciem, dobry 1499
Lokalizacja	GórsJazRp 27.