artykuł hasłowy: pochycić, pochycić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | pochycić się 'poderwać się, szybko wstać, raptim surgere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przyszli sø dwa anyoli... A Lot syedzal w myeszczskyey bronye, genze gdisz bil vsrzal, pochiczyl szø a padl na swe oblicze na zemyø (surrexit et ivit obviam eis, adoravitque pronus in terram) |
| Przykład w transkrypcji | Przyszły są dwa anjoły... A Lot siedział w mieśćskiej bronie. Jenże gdyż <je> był uźrzał, pochycił się <...> a padł na swe oblicze na ziemię (surrexit et ivit obviam eis, adoravitque pronus in terram) |
| Lokalizacja | BZ Gen 19, 1. |