artykuł hasłowy: (chryst, chrystus) kryst, krystus(z)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) |
| Definicja | [w czasach ewangelicznych: mesjasz, Christus] |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tedy myly Iesus przykazal ym, ..., by nykomv nye povyedaly, yze on yest kristus, pomazanyecz bozy (quia ipse esset Iesus Christus Mat 16, 20) |
| Przykład w transkrypcji | Tedy miły Jezus przykazał im, ..., by nikomu nie powiedali, iże on jest krystus, pomazaniec Boży (quia ipse esset Iesus Christus Mat 16, 20) |
| Lokalizacja | Rozm 363. |
| Uwagi | Jednostka (2) została uzupełniona na podstawie: M. Karpluk, Słownik staropolskiej terminologii chrześcijańskiej, Kraków 2001, s. 15. |
Uwagi: Dodatkowo opracowane hasło (t. VI).