artykuł hasłowy: podnosić

Jednostki:
(1) 1. 'dźwigać, przesuwać coś na wyższy poziom, brać z ziemi, brać do rąk, tollere, levare, elevare':
(2) ~ przenośnie 'wydobywać z nędzy, pauperem sublevare':
(3) ~ 'wzbijać w pychę, (cor) in superbiam efferre':
(4) ~ 'wpędzać w grzech, peccatum alicui contrahere':
(5) ~~ podnosić się 'nadawać sobie ruch w górę, elevari, sursum moveri':
(6) ~
(7) ~ 'wzbijać się w pychę, insolentius se efferre':
(8) 2. (o oczach) 'skierowywać wzrok w górę, (oculos) tollere:
(9) 3. (o budowli) 'czynić wyższą lub wyżej położoną, podwyższać, nadbudowywać, (de aedificiis, constructionibus sim.) elevare, in altitudinem efferre':
(10) ~ 'zakładać wieś, osadę, vicum, villam condere':
(11) 4. (o pieniądzach) 'dawać, chcieć wręczyć, (de pecunia) dare, tradere velle':
(12) 5. 'pobierać karę pieniężną, multam pecuniariam exigere':
(13) 6. (o prawie, zarządzaniu) 'odnosić do kogoś, rozciągać na kogoś, (de legibus) ad aliquem pertinere, aliquem comprehendere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'dźwigać, przesuwać coś na wyższy poziom, brać z ziemi, brać do rąk, tollere, levare, elevare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Iesus myly, dzyeczyątko, vydzyal szye k nyem rąką podnosycz (Iesus puer videbatur manus elevare) a przymovacz ych dary
Przykład w transkrypcji	Jesus miły dzieciątko widział sie k niem rękę podnosić (Iesus puer videbatur manus elevare) a przymować ich dary
Lokalizacja	Rozm 77.