artykuł hasłowy: pogrzebujący
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'składany w grobie, grzebany, chowany, sepultus, terra conditus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Y przykazal slugam swym lyekarzom, abi drogymy maszczyamy zmazaly oczcza, gysz to pelnyly przykazanye za cztyrdzeszczy dny, bo gest ten obiczay bil czyalom pogrzebuyøczym (cadaverum conditorum) |
| Przykład w transkrypcji | I przykazał sługam swym lekarzom, aby drogimi maściami zmazali oćca. Jiż to pełnili przykazanie za cztyrdzieści dni, bo jest ten obyczaj był ciałom pogrzebującym (cadaverum conditorum) |
| Lokalizacja | BZ Gen 50, 3. |