artykuł hasłowy: pokuta

Jednostki:
(1) 1. 'dobrowolnie na siebie przyjęte umartwienie a. kara wyznaczona jako moralne zadośćuczynienie za grzech, paenitentia sua sponte suscepta vel peccatorum luendorum causa imposita':
(2) ~
(3) 2. 'kara, też opłata sądowa, poena, etiam pecunia solvenda a iudicibus constituta':
(4) ~ z fleksją niemiecką:
(5) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'dobrowolnie na siebie przyjęte umartwienie a. kara wyznaczona jako moralne zadośćuczynienie za grzech, paenitentia sua sponte suscepta vel peccatorum luendorum causa imposita':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.5.1.3.2. POKUTA 2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.4.1.5.2. KARA 2.4.1.5.4. ZADOŚĆUCZYNIENIE. ODSZKODOWANIE. DOTRZYMANIE ZOBOWIĄZANIA
Przykład w transliteracji	Twarda pokuta, ale rozumna, gest yako na wrzot albo na raną twarda o (pro a) ostra mascz XV med.
Przykład w transkrypcji	Twarda pokuta, ale rozumna, jest jako na wrzod albo na ranę twarda a ostra maść XV med.
Lokalizacja	R XXII 241.