artykuł hasłowy: ci, ć

Jednostki:
(1) a. (ci po spółgłosce, ć po samogłosce) partykuła potwierdzająca, particula affirmativa a. z rzeczownikiem:
(2) ~b. z przymiotnikiem:
(3) ~c. z liczebnikiem:
(4) ~d. z zaimkiem: osobowym:
(5) ~
(6) ~
(7) ~ z dzierżawczym (wprowadzone do pseudoetymologii wyrazu swadźba):
(8) ~ ze wskazującym:
(9) ~ z pytajnym i względnym:
(10) ~
(11) ~
(12) ~
(13) ~
(14) ~
(15) ~ z przeczącym:
(16) ~ z uogólniającym:
(17) ~e. z czasownikiem:
(18) ~f. z przysłówkiem:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(10) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Ten tho czesarsz rzymsky, choscz<i> mu gest bilo tho ymø Octauianus dzano
Przykład w transkrypcji	Ten to cesarz rzymski, cożc<i> mu jest było to imię Oktawijanus dziano
Lokalizacja	Gn 5a.