artykuł hasłowy: popaśca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten, kto wypasa, spasa cudzą własność, qui alienos agros depascit': [popaśca żyta] |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Cyrzpyąnczy skodą oth popaszce zytha (a depastore frumentorum)... skoth zayąthi przes nocz chowawszi do... obori kastellanskey... dopąndzycz mayą |
| Przykład w transkrypcji | Cirzpiący szkodę ot popaśce żyta (a depastore frumentorum)... skot zajęty przez noc chowawszy do... obory kasztelańskiej... dopędzić mają |
| Lokalizacja | Sul 13. |