artykuł hasłowy:  posłuszać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'poddać się czyjejś woli, rozkazom, radom, okazać się posłusznym, usłuchać kogoś, alicuius voluntati, imperio, consiliis oboedire, audientem esse, audire aliquem': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Lud, iegosz iesm ne znal, sluszil my, w slusze vcha posluszal me (oboedivit mihi, Puł: posluchnąl mye) |
| Przykład w transkrypcji | Lud, jegoż jeśm nie znał, służył mi, w słusze ucha posłuszał mie (oboedivit mihi, Puł: posłuchnął mie) |
| Lokalizacja | Fl 17, 48. |