artykuł hasłowy: pospolity

Jednostki:
(1) 1. 'wspólny, będący wspólną własnością, communis, qui a pluribus possidetur':
(2) 2. 'wszystkich dotyczący, wszystkim dostępny, ogółowi służący, wszystkich obejmujący, ogólny, publiczny, communis, qui ad omnes pertinet, omnibus patet, publicus':
(3) ~
(4) ~ 'gospoda, zajazd, caupona, deversorium':
(5) ~ 'droga publiczna, dostępna dla wszystkich, via publica':
(6) 3. 'miejski, należący do tzw. pospólstwa, urbanus, ad communes cives, qui dicuntur, pertinens':
(7) 4. 'powszechnie przyjęty, uznany, obowiązujący, qui ab omnibus receptus est, quem omnes observare debent':
(8) ~
(9) ~
(10) ~ 'przysłowie, proverbium':
(11) 5. 'zwyczajny, niewyróżniający się, communis, nulla re excellens':
(12) ~
(13) ~ (o pozycji społecznej)
(14) ~ (o cenie, wartości, jakości):
(15) ~ (o wartości kultowej):
(16) 6. 'solidarna poręka, zabezpieczenie, fideiussio, vadimonium':
(17) 7. (o kościele chrześcijańskim, de ecclesia Christiana) 'powszechny, wszystkich skupiający, omnes amplectens, catholicus':
(18) 8. 'poszczególny, każdy z osobna, singulus':
(19) 9. 'istotny, qui ad naturam alicuius rei pertinet':
(20) 10. 'wyjątkowy, niezwykły, singularis' (?):
(21) 11. '?' (w niedokładnym tłumaczeniu Horacego):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(9) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	O chtore penødze zalowal na mø Pawel o pospolite, ti szø mne vcradzoni 1403
Przykład w transkrypcji	O chtore pieniądze żałował na mię Paweł o pospolite, ty są mnie ukradziony 1403
Lokalizacja	KsMaz I nr 269.