artykuł hasłowy:  pośledni

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'będący na końcu, ostatni, najnowszy, późniejszy, ultimus, extremus, novissimus, aetate posterior': a. czasowe:
(2) ~ 'okres mający nastąpić, przyszłość, futura':
(3) ~ 'wieczerza, którą spożył Chrystus z apostołami przed swą śmiercią, cena Domini':
(4) ~ (według poglądów chrześcijańskich, in religione Christiana) 'sąd Boży przy końcu świata decydujący o wiecznym zbawieniu lub potępieniu ludzi, iudicium ultimum, quo homines vel in perpetuum salvantur, vel condemnantur':
(5) ~ 'testament, ustne lub pisemne rozporządzenie do wykonania po śmierci tego, kto je wydaje, suprema voluntas, testamentum':
(6) ~ 'młodszy, natu minor':
(7) b. 1. 'będący na końcu, ostatni, najnowszy, późniejszy, ultimus, extremus, novissimus, aetate posterior': b. miejscowe:
(8) ~ 'następny, qui sequitur, insequens':
(9) ~~ 'każdy, wszyscy, omnis, cuncti':
(10) ~ 'od początku do końca, bez reszty, zupełnie, a principio usque ad finem, funditus, penitus':
(11) ~ 'nikogo nie pomijając, bez reszty, neminem praeteriens, funditus, penitus':
(12) 2. 'pozostały, będący resztą jakiejś całości, reliquus':
(13) 3. 'tylny, posterior':
(14) 4. 'mało wartościowy, lichy, gorszy, qui parvi pretii est, vilis, tenuis, exilis':
(15) ~ 'mało znaczący, mało ważny, skromny, tenuis, humilis':
(16) ~ 'najniższy godnością, stopniem, dignitate infimus':
(17) 5. 'potomek, następca, nepos, successor':
(18) 6.a. 6. corruptum: a. pro południe 'meridies':
(19) b. pro południowy 'meridianus':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajnieciągła autosemantyczna
Numer(9) ~~
Jednostka
nieciągła		pirwi i pośledni
Definicja'każdy, wszyscy, omnis, cuncti':
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Na dzen trzeczey godzini Zydowe nesbethny volali, by crizowan, pirwy y posledni ca 1420
Przykład
w transkrypcji		Na dzień trzeciej godziny Żydowie niezbedni wołali, by krzyżowan, pirwi i pośledni ca 1420
LokalizacjaR XXV 229.
Uwagi[Zofia Wanicowa ustaliła, że jednostkę nieciągłą należy czytać: pirwy i pośledni i rozumieć jako nazwanie Chrystusa 'Pierwszy i Ostatni', por. Z. Wanicowa, Ignota, dubia, reperta. Czytać i rozumieć staropolszczyznę, Kraków 2009, s. 70–71.]