artykuł hasłowy: potwarca, potwarzca

Jednostki:
(1) 'ten, kto rzuca na kogoś potwarz, bezpodstawne zarzuty, oczernia, obmawia kogoś, oszczerca, qui falso aliquem criminatur, famae alicuius nocet, insimulator, calumniator':
(2) ~
(3) ~ 'ten, kto rzuca na kogoś potwarz, bezpodstawne zarzuty, oczernia, obmawia kogoś, oszczerca, qui falso aliquem criminatur, famae alicuius nocet, insimulator, calumniator': o kobiecie:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1)
Definicja	'ten, kto rzuca na kogoś potwarz, bezpodstawne zarzuty, oczernia, obmawia kogoś, oszczerca, qui falso aliquem criminatur, famae alicuius nocet, insimulator, calumniator':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3.1. MORALNOŚĆ 2.4.3.6. KONFLIKT 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Aby thy tesze ne byl pothfarczø
Przykład w transkrypcji	Aby ty teże nie był potwarcą
Lokalizacja	Gen 175a.