artykuł hasłowy:  (pożerać) pożyrać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'gwałtownie zjadać pokarm na sposób zwierząt, cibum more bestiarum sumere', tu przenośnie, hoc loco translate 'niszczyć, pochłaniając, zabijać, devorare, violare, corrumpere, interficere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vpoyę strzaly moye krwyø a myecz moy będze pozyracz (devorabit Deut 32, 42) czyala |
| Przykład w transkrypcji | Upoję strzały moje krwią a miecz moj będzie pożyrać (devorabit Deut 32, 42) ciała |
| Lokalizacja | Puł Deut 61. |