artykuł hasłowy:  prawić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (11) 3. |
| Definicja | 'podawać za sprawiedliwego, aliquem iustum esse dicere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Prawycze sze iustificatis (vos estis, qui iustificatis vos coram hominibus Luc 16, 15) ca 1450 |
| Przykład w transkrypcji | Prawicie sie iustificatis (vos estis, qui iustificatis vos coram hominibus Luc 16, 15) ca 1450 |
| Lokalizacja | PF IV 578. |