artykuł hasłowy: przeciwić się

Jednostki:
(1) 1. 'nie zgodzić się z czymś, opierać się, być wrogo usposobionym, dissentire, resistere, animo inimico esse':
(2) 2. 'stawić skuteczny opór, oprzeć się komuś, czemuś, wytrwać, alicui resistere, constantem esse, permanere':
(3) 3. 'prześladować, persequi, vexare, premere':
(4) 4. 'szydzić, urągać, drwić, deridere aliquem, insultare alicui':
(5) 5. 'pozostawać w sprzeczności, alicui rei repugnare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'stawić skuteczny opór, oprzeć się komuś, czemuś, wytrwać, alicui resistere, constantem esse, permanere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR 2.4.1.7. WOJSKO.WOJNA. WALKA 2.4.4.5.2. Wyrazy w znaczeniach przenośnych; porównania, użycia poetyckie
Przykład w transliteracji	To czinøcz mil bødzesz gogu (pro bogu) a przecziwisz szø swogemu wrogu
Przykład w transkrypcji	To czyniąc mił będziesz Bogu, a przeciwisz się swojemu wrogu
Lokalizacja	Dek IV.