artykuł hasłowy:  przeciwny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (7) 7. |
| Definicja | 'poruszający się w kierunku odwrotnym do kierunku jazdy lub marszu, contrarius (dicitur de vento)': [wiatr przeciwny] |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | A kyedykolvye ktory vyatr ym przeczywny na nye vderzyl (sepius his contrarius insurrexit ventus), ten byl zawzdy wdzyerzan mocza boza, abych ych nye obrazyl |
| Przykład w transkrypcji | A kiedykolwie ktory wiatr im przeciwny na nie uderzył (sepius his contrarius insurrexit ventus), ten był zawżdy wdzierżan mocą bożą, aby ich nie obraził |
| Lokalizacja | Rozm 88. |