artykuł hasłowy: przyczynić, przyczynić się

Jednostki:
(1) 1. 'dodać, dołożyć, dołączyć, addere, adiungere':
(2) ~
(3) ~ 'przytwierdzić, affigere': [o uchu]
(4) ~ 'dopowiedzieć, dodać słów, pauca verba addere':
(5) ~ 'dołożyć starań, operam dare':
(6) 2. 'wstawić się za kimś, orędować, pro aliquo deprecari': [tu: o modlitwie]
(7) 3. przyczynić się 'pomóc, współdziałać, iuvare, auxilio venire, una cum aliquo agere':
(8) 4. 'przedsięwziąć coś, aliquid suscipere':
(9) 5. 'wywołać, sprawić coś, addere, vel etiam aliquid efficere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(9) 5.
Definicja	'wywołać, sprawić coś, addere, vel etiam aliquid efficere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Tercio causatur, prziczini, ille dolor eius ex eo, quod erat vidua, nam vidue sepe decipiuntur, quia sunt sine viro consolatione XV in.
Przykład w transkrypcji	Tercio causatur, przyczyni, ille dolor eius ex eo, quod erat vidua, nam vidue sepe decipiuntur, quia sunt sine viro consolatione XV in.
Lokalizacja	R XXIV 68.