artykuł hasłowy: przydać, przydajać

Jednostki:
(1) 1. 'dołączyć do czegoś już danego, istniejącego, dodać, dołożyć, alicui rei addere, adiungere': [tu: o rozumie]
(2) ~ 'dopłacić zwłaszcza przy obrocie nieruchomościami, pecuniam quandam additamenti nomine solvere (imprimis cum bona, quae moveri non possunt, veneunt emunturque)':
(3) ~ 'dopowiedzieć, pauca verba addere':
(4) ~ 'nałożyć, imponere': [o skręcie czyli pętli bądź sznurze]
(5) ~ 'dodatkowo wyznaczyć, constituere (scil. aliam diem iudicio habendo)' (?):
(6) ~ 'słuchać z uwagą, attento animo audire':
(7) 2. 'przyznać, attribuere':
(8) ~
(9) 3. 'przydzielić do pomocy, (aliquem alicui) auxilii ferendi causa tribuere':
(10) ~
(11) 4. 'ustanowić, constituere, instituere':
(12) 5. 'sprawić, zdołać coś zrobić, efficere':
(13) 6. przydać się 'przydarzyć się, przytrafić się, zdarzyć się, accidere, evenire, contingere':
(14) 7. przydać się 'pozostać do wykonania, faciendum esse':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 2.
Definicja	'przyznać, attribuere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Othpusty, ktore przydany szą temv bozemv domv, otrzymay[s]czye sobye XV ex.
Przykład w transkrypcji	Otpusty, ktore przydany są temu bożemu domu, otrzymaj[s]cie sobie XV ex.
Lokalizacja	SKJ I 150.