artykuł hasłowy: przygana
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) ~b. |
| Definicja | 'zarzut stawiany pouczeniu prawnemu, quod contra praescriptum legis dicitur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Przetho ktho gest przyszasznykyem..., ten moze... naycz ortel... a przymaly gy przesz przyszagy albo przesz przygany (absque contradictione, OrtMac 110: besz przyszyągy) za prawo, tedy ten ortel ma myecz mocz |
| Przykład w transkrypcji | Przeto kto jest przysiężnikiem..., ten może... najć ortel... a przymąli ji [przez przysięgi albo] przez przygany (absque contradictione, OrtMac 110: bez przygany) za prawo, tedy ten ortel ma mieć moc |
| Lokalizacja | OrtOssol 82, 1. |