artykuł hasłowy: przyglądca, przyglądzca czy przyględca, przyględzca

Jednostki:
(1) 1. 'ten, kto patrzy, przygląda się czy też oddaje się kontemplacji, qui spectat, fortasse etiam qui cogitat, contemplatur':
(2) 2. 'doglądający czegoś, uprawiający coś, qui custodit, servat, colit':
(3) 3. 'osoba towarzysząca sędziemu przy wykonywaniu jego obowiązków, qui iuduci adest, assesor':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'ten, kto patrzy, przygląda się czy też oddaje się kontemplacji, qui spectat, fortasse etiam qui cogitat, contemplatur':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE 2.2.1.6. MYŚLENIE 2.3.5.3. KULT 2.4.4.5.4. Znaczenie nie jest jednoznacznie określone przez redaktorów SStp
Przykład w transliteracji	Prziglancza contemplator 1447
Przykład w transkrypcji	Przyglą<d>ca (a. przyglę<d>ca) contemplator 1447
Lokalizacja	R XXII 41.