artykuł hasłowy: przykazać

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'polecić, rozkazać, nakazać, zarządzić, sprawić, aby się coś stało, praecipere, iubere, mandare, efficere ut aliquid fiat': a. absolute:
(2) ~
(3) ~b. z acc.:
(4) ~c. z inf.:
(5) ~d. ze zdaniem przedmiotowym:
(6) ~
(7) 2. 'przysądzić, sądownie rozstrzygnąć, adiudicare, decernere alicui aliquid, lege constituere':
(8) 3. 'ogłosić, oznajmić, praedicare, edicere':
(9) 4. 'ustanowić, postanowić, instituere, constituere':
(10) 5. 'wyróżnić, postawić wyżej od innych, wywyższyć, anteferre, anteponere, tollere, efferre':
(11) 6. 'sąd uprawniony, legalnie rozpoczęty, iudicium, quod lege haberi coepit':
(12) 7. 'oddać do dyspozycji, przypisać, alicuius arbitrio permittere, adiudicare':
(13) ~ przykazać się 'stać się przynależnym do kogoś, przypisać się, alicui se dicare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	1. 'polecić, rozkazać, nakazać, zarządzić, sprawić, aby się coś stało, praecipere, iubere, mandare, efficere ut aliquid fiat': a. absolute:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Iozeph... vdzyalyal, yako przykazal (sicut praecepit Mat 1, 24) yemv angyol boszy
Przykład w transkrypcji	Jozef... udziałał, jako przykazał (sicut praecepit Mat 1, 24) jemu anjoł boży
Lokalizacja	EwZam 291, sim. Rozm 28. 80.