artykuł hasłowy:  przylubić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 4. |
| Definicja | 'poddać się czemuś, pogodzić się z czymś, być posłusznym czemuś, alicui rei cedere, parere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tegodlya, namylscha dzywko, masch przylyvbycz naszą kazny y bycze (leg. być je) poslvschna (nobis consentire debes et mandatis nostris libenter oboedire) |
| Przykład w transkrypcji | Tegodla, namilsza dziwko, masz przylubić naszę kaźń i być <j>e posłuszna (nobis consentire debes et mandatis nostris libenter oboedire) |
| Lokalizacja | Rozm 23. |