artykuł hasłowy: przynieść

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'niosąc (wyjątkowo wioząc), dostarczyć, afferre': a. bez określonego bezpośrednio kierunku i adresata:
(2) ~b.aa. b. w określonym kierunku, celu, do konkretnie oznaczonego adresata: aa. określone miejsce docelowe: do czegoś:
(3) ~ ku czemuś:
(4) ~ na coś:
(5) ~ w coś:
(6) ~bb. określony adresat: do kogoś:
(7) ~ przed kogoś:
(8) ~ komuś:
(9) ~ k komuś:
(10) ~c. użycia specjalne: (o ludziach) 'przyprowadzić, adducere':
(11) ~ (o majątku ruchomym) 'wnieść w posagu, dotis nomine afferre':
(12) ~ 'przekazać, oznajmić, deferre, nuntiare':
(13) ~ (o sprawach do osądzenia) 'przedłożyć, przedstawić, proponere, afferre':
(14) ~ 'doprowadzić do upadku, perdere':
(15) 2. (o zbożu, owocach) 'wydać, urodzić, gignere, generare, efferre fruges':
(16) 3. 'dać, ofiarować, dare, donare':
(17) 4. 'znieść, wytrzymać, ferre, pati': [przynieść gańbę]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~b.aa.
Definicja	b. w określonym kierunku, celu, do konkretnie oznaczonego adresata: aa. określone miejsce docelowe: do czegoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Gdiscy ktorø svøtoscz do mastha przynoszø, tedycz vøcz ludze... naprzecif ge *vynydzø
Przykład w transkrypcji	Gdyżci ktorą świątość do miasta przynoszą, tedyć więc ludzie... naprzeciw je wynidą
Lokalizacja	Gn 4a.