artykuł hasłowy: przyrodzenie, przyrodzienie

Jednostki:
(1) 1. 'zespół cech wrodzonych, właściwości istotnych, usposobienie, skłonności, charakter, charakterystyczny rys, quae alicuius rei propria sunt, ingenium, natura':
(2) ~ 'zespół cech psychicznych człowieka, natura humana, ingenium':
(3) ~ 'stan naturalny, pierwotny, właściwy, condicio naturalis quae dicitur, condicio antiquissima, recta':
(4) ~
(5) 2. 'jeden z czterech pierwiastków, z których rzekomo miał się składać wszechświat i człowiek, elementum':
(6) 3. 'przyroda, świat, natura, mundus':
(7) ~ 'prawa natury, właściwości natury, leges naturae, quae naturae propria sunt':
(8) 4. 'istota, stwór, stworzenie, animal':
(9) 5. 'rodzaj, gatunek, genus':
(10) 6. 'płeć, sexus':
(11) 7. 'pokrewieństwo a. powinowactwo, consanguinitas vel affinitas':
(12) 8. 'ród, rodzina, gens, familia':
(13) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'zespół cech wrodzonych, właściwości istotnych, usposobienie, skłonności, charakter, charakterystyczny rys, quae alicuius rei propria sunt, ingenium, natura':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.1. ŻYCIE FIZYCZNE 2.2. ŻYCIE PSYCHICZNE
Przykład w transliteracji	Od yego vyelebnego przyrodzenya byly rącze yego dobrze czyalem przykrety (pro przykryte, carne naturaliter erant bene tectae)
Przykład w transkrypcji	Od jego wielebnego przyrodzenia były ręce jego dobrze ciałem przykryte (carne naturaliter erant bene tectae)
Lokalizacja	Rozm 153.