artykuł hasłowy:  przysięgać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (15) 2. |
| Definicja | 'uroczyście ślubować, przyrzekać, zobowiązywać się do czegoś, zwłaszcza z okazji objęcia jakiejś funkcji, spondere, polliceri, promittere, aliquid recipere (praecipue cum quis munus aliquod init)': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdy raczcze czo wysznayą, nye trzebą gym k temv przyszandz, bo ony <pirwej> ku myastu przyszagaly (ut prius civitati iuraverunt) |
| Przykład w transkrypcji | Gdy radźce co wyznają, nie trzeba jim k temu przysiąc, bo oni <pirwej> ku miastu przysięgali (ut prius civitati iuraverunt) |
| Lokalizacja | OrtOssol 43, 4, sim. OrtMac 51. |