artykuł hasłowy:  1. przystać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 4. |
| Definicja | 'zgodzić się, przyzwolić, sinere, pati, concedere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Plakaliscze przed panem, a nye vislvchal wasz ani glosv w<a>szemv chczal przistacz (voci vestrae voluit acquiescere) |
| Przykład w transkrypcji | Płakaliście przed Panem, a nie wysłuchał was ani głosu w<a>szemu chciał przystać (voci vestrae voluit acquiescere) |
| Lokalizacja | BZ Deut 1, 45. |