artykuł hasłowy: (przyświadczyć) przyświaczyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'udowodnić, potwierdzić, demonstare, confirmare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Post matrem remansit Anna, prout *priszvyaczylem banito vestro in iudicio litera ex banito iudicio 1484 |
| Przykład w transkrypcji | Post matrem remansit Anna, prout przyświaczyłem banito vestro in iudicio litera ex banito iudicio 1484 |
| Lokalizacja | AGZ XVI 396. |