artykuł hasłowy:  puszczać (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Jednostka nieciągła | puszczać prozno |
| Definicja | 'uwalniać od zobowiązań, aliquem officiis solvere': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Yakom nossyl wyerdunk do pana Burczkowa domu w czasz y w godzynø, nysz gednacze szkaszali... y na stol gye poloszyl, a on gye szliczyl y wroczyl gye szassyą: Dzyanku<j>sz bogu y szwy<m> przyaczelem, pusczayan czye prossno 1424 |
| Przykład w transkrypcji | Jakom nosił wierdunk do pana Burczkowa domu w czas i w godzinę, niż jednacze skazali... i na stoł je położył; a on je sliczył i wrocił je zasię. "Dzięku<j>ż Bogu i swy<m> przyjacielem, puszczaję cie prozno" 1424 |
| Lokalizacja | Pyzdr nr 977. |