artykuł hasłowy: pytać (się)

Jednostki:
(1) 1.a. 'dowiadywać się, informować się, prosić o wyjaśnienie, aliquid ex aliquo quaerere, aliquem consulere, interrogare': a. absolute i z pytaniem niezależnym:
(2) ~
(3) ~ bez kontekstu polskiego:
(4) ~ pytający 'ten, który pyta, qui quaerit, interrogat':
(5) b. z dopełnieniem (bliższym) nazywającym tego, do kogo skierowane jest pytanie: kogoś:
(6) ~ od kogoś:
(7) c. z dopełnieniem (dalszym) albo pytaniem zależnym nazywającym przedmiot pytania: czegoś:
(8) ~
(9) ~ coś:
(10) ~ na kogoś, coś:
(11) ~ o coś:
(12) ~ o kimś, czymś:
(13) ~ po kimś:
(14) ~ z pytaniem zależnym:
(15) 2. 'szukać czegoś, interesować się czymś, badać coś, dociekać, aliquid quaerere, alicuius rei studiosum esse, in aliquid inquirere, reputare':
(16) ~ kogoś, czegoś:
(17) ~ na kogoś, coś:
(18) ~ o czymś:
(19) ~ po czymś:
(20) ~ pytający 'badacz, uczony, qui in aliquis res inquirit, vir doctus':
(21) 3. 'prosić, żądać, domagać się, poscere, flagitare':
(22) ~ kogoś:
(23) ~ czegoś:
(24) ~ o coś:
(25) ~ po czymś:
(26) 4. corruptum pro przyć:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~
Definicja	pytający 'ten, który pyta, qui quaerit, interrogat':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.9. KOMUNIKACJA JĘZYKOWA. PRZEKAZYWANIE INFORMACJI. POCZTA 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Bo to yest vloscza mocz odpovyedayacego aby posnal volyą *pytayeczego
Przykład w transkrypcji	Bo to jest włoszcza moc odpowiedającego, aby poznał wolą pytającego
Lokalizacja	Rozm 456.