artykuł hasłowy: radca, raca, radźca, radźsa, rajca, rajdca, rajdźca

Jednostki:
(1) 1. 'ten, co udziela rad, doradca, qui consilia dat, consilii auctor, consiliarius':
(2) ~
(3) ~
(4) 2.a. 2. 'członek zespołu powołanego jako organ doradczy lub decydujący, socius concilii, quod consiliorum dandorum aut alicuius rei regendae causa costitutum est': a. 'członek rady miejskiej, naczelnego organu samorządu miejskiego w miastach na prawie niemieckim, socius concilii, a quo urbes iure Theutonico conditae regebantur':
(5) ~b. 'członek rady żydowskiej, tzw. sanhedrynu, socius concilii Iudaeorum, quod synedrium appellabatur':
(6) ~c. 'doradca króla a. naczelnego wodza, regis aut imperatoris consiliarius':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'ten, co udziela rad, doradca, qui consilia dat, consilii auctor, consiliarius':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ 2.4.6.1.1. ZAWÓD. ZAJĘCIE. FUNKCJA
Przykład w transliteracji	Przeto czinyl zle w wydzenyv bozem iako y dom Achabow, bo bily ony gemv raczce (fuerunt ei consiliarii) po smyercy oczcza gego
Przykład w transkrypcji	Przeto czynił złe w widzeniu bożem jako i dom Achabow, bo byli oni jemu radźce (fuerunt ei consiliarii) po śmierci oćca jego
Lokalizacja	BZ II Par 22, 4.