artykuł hasłowy: rozkosz
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'to, co wywołuje przyjemne odczucia, przyczyna przyjemnych doznań, radości, wesela, quod voluptatem, gaudium efficit': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Taczi bili mądrczi pogansczy, pana boga nye snayączi, eze gymyenye y oczcziszni swe sche wschemi roszkoschami opuscziwschi, stali po mądrosczi, swe blogoslawyenstwo na tem cladącz XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Tacy byli mędrcy pogańszczy Pana Boga nie znający, eże jimienie i oćczyzny swe ze wszemi rozkoszami opuściwszy, stali po mądrości, swe błogosławieństwo na tem kładąc XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 234. |