artykuł hasłowy: rozprawiać

Jednostki:
(1) 1. 'rozpatrywać sprawę, rozstrzygać spór na drodze sądowej, causam in iudicio cognoscere, diiudicare':
(2) ~
(3) 2. 'spierać się, disceptare':
(4) 3. 'składać oświadczenia, zeznawać, narrare, pro testimonio dicere':
(5) 4. 'zarządzać, rozporządzać czymś, aliquid administrare, alicuius rei potestatem habere':
(6) 5. 'naprawiać, reficere': [tu sieci]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 2.
Definicja	'spierać się, disceptare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3.6. KONFLIKT
Przykład w transliteracji	Cumque pater cum filiis coram Cezare disceptaret, rospravyal, diffinitum est, quod filii patri in omnibus obedirent XV p. post.
Przykład w transkrypcji	Cumque pater cum filiis coram Cezare disceptaret, rozprawiał, diffinitum est, quod filii patri in omnibus obedirent XV p. post.
Lokalizacja	RRp XXV 176.