artykuł hasłowy:  rozpustny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'grzeszny, dopuszczający się grzechu, qui peccat': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Multos potentes nobiles, gl. qui sunt rospustny ca 1500 |
| Przykład w transkrypcji | Multos potentes nobiles, gl. qui sunt rozpustni ca 1500 |
| Lokalizacja | JARp X 15v. |