artykuł hasłowy: 2. czesny, czestny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'czcigodny, dobrze urodzony, honorabilis, nobilis': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dziwna nauka pana naschego: ludzye bogathe a pani czestne blogoslawyą zaw[a]szde, a on vbogye duchem blogoslawy XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Dziwna nauka Pana naszego: ludzie bogate a pany czestne błogosławią zaw[a]żde, a on ubogie duchem błogosławi XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 236. |