artykuł hasłowy: rzucać, rzucać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2.a. |
| Definicja | 2. rzucać się a. 'szybkim ruchem kłaść się, padać, cadere, labi': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gedny (sc. źwierzęta) schly przed nym, drudzy za nym, dayącz yemv chvalą, ygrayącz, rzvczayącz szye przed yego nogy (alludentes ente pedes suos se iactabant) a skaczącz przed nym |
| Przykład w transkrypcji | Jedni (sc. źwierzęta) szli przed nim, drudzy za nim, dając jemu chwałę, igrając, rzucając sie przed jego nogi (alludentes ente pedes suos se iactabant) a skacząc przed nim |
| Lokalizacja | Rozm 199. |