artykuł hasłowy: schadzać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 5. |
| Definicja | 'tracić na czymś, aliquid perdere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Y themv, gen schedzą (pro schadza?), war. lub.: *schodzą, mamotrekt mikułowski: zchazie) na wschem ('swem') vyekv defecto etate (o mors, bonum est iudicium tuum homini..., qui minoratur viribus defecto aetate Ecclus 41, 4) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | I temu, jen schadza (war. lub.: schodzi, mamotrekt mikułowski: zchazie), na swem wieku defecto etate (o mors, bonum est iudicium tuum homini..., qui minoratur viribus defecto aetate Ecclus 41, 4) 1471 |
| Lokalizacja | MPKJ V 85. |