artykuł hasłowy: sierotny, sirotny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'osierocony, pozbawiony najbliższych krewnych, orbus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Woyth albo szandzą moze szyrothnych ludzy (orphanis hominibus), szlowye czo przyrodzonych thu nye mayą, [mogą] nagle foldrowacz rzeczy |
| Przykład w transkrypcji | Wojt albo sędzia może sirotnych ludzi (orphanis hominibus), słowie co przyrodzonych tu nie mają, [mogą] nagle fołdrować rzeczy |
| Lokalizacja | OrtOssol 57, 4, sim. OrtMac 73. |