artykuł hasłowy: skazować

Jednostki:
(1) 1. 'postanawiać, polecać, zalecać, constituere, mandare, iubere':
(2) 2. 'rozpatrywać, rozstrzygać sprawę, wydawać wyrok, podejmować decyzję w postępowaniu sądowym lub pojednawczym, ustalać coś jako normę prawną, causam cognoscere, diiudicare, sententiam in iudicio vel arbitrio dicere, legem constituere':
(3) ~ z określeniami wskazującymi przedmiot sporu: coś:
(4) ~ o coś:
(5) ~ z określeniami wskazującymi rodzaj decyzji:
(6) ~ z inf.:
(7) ~ ze zdaniem:
(8) 3. 'zasądzać, nakładać karę, uznawać winnym, condemnare, poenam constituere, aliquem reum iudicare': z określeniami nazywającymi osobę osądzoną: kogoś:
(9) ~ na kogoś:
(10) ~~ z określeniami nazywającymi rodzaj kary: w czymś:
(11) ~~ z określeniami nazywającymi przedmiot sporu: o coś:
(12) 4. 'dawać znaki, wskazywać, pokazywać, signa dare, demonstrare':
(13) ~
(14) 5. 'okazywać, ukazywać, czynić jawnym, demonstrare, declarare, manifestum facere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(12) 4.
Definicja	'dawać znaki, wskazywać, pokazywać, signa dare, demonstrare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.4.6. JĘZYK NIEWERBALNY
Przykład w transliteracji	On byl skazvyaczy (innuens Luc 1, 22) gym a zostal nyemy
Przykład w transkrypcji	On był skazujący (innuens Luc 1, 22) jim a został niemy
Lokalizacja	EwZam 288.