artykuł hasłowy: sklęczyć
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'zgiąć, skrzywić, flectere, curvare': |
| (2) ~ |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zgiąć, skrzywić, flectere, curvare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nødznim iesm se vczynil y skløczil iesm se (curvatus sum, Puł: naklonyl yesm sze) asz do concza |
| Przykład w transkrypcji | Nędznym jeśm sie uczynił i sklęczył jeśm sie (curvatus sum, Puł: nakłonił jeśm sie) aż do końca |
| Lokalizacja | Fl 37, 6. |