artykuł hasłowy: skończenie

Jednostki:
(1) 1. 'czas, w którym coś przestaje trwać, ostatnia chwila, tempus alicuius rei ultimus, quo esse desinit':
(2) ~ (według wierzeń chrześcijańskich) 'czas, w którym przestanie istnieć świat, tempus, quo, ut Christiani credunt, mundus esse desinet':
(3) 2. 'koniec życia, śmierć, finis vitae, mors':
(4) 3. 'zatracenie, zagłada, exitium':
(5) 4. 'doskonałość, perfectio' (?):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 4.
Definicja	'doskonałość, perfectio' (?):
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.1. PIĘKNO. DOSKONAŁOŚĆ. WSPANIAŁOŚĆ 2.4.4.5.4. Znaczenie nie jest jednoznacznie określone przez redaktorów SStp
Przykład w transliteracji	Wszelkego skonczenya (consummationis, Puł: swyrzchowanya, MW 35a: skonanya) vydzal gesm konecz
Przykład w transkrypcji	Wszelkiego skończenia (consummationis, Puł: swirzchowania, MW 35a: skonania) widział jeśm koniec
Lokalizacja	Fl 118, 96.