artykuł hasłowy: skromny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'świadczący o braku pychy, o pokorze, qui animum demissum, humilitatem testatur': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Yako gymyenya wyeloscz a czczi tego swyata nabiczye cziny ludzi nadąte a pischne, tako potąpyenye a vbostwo, le skromne, czini vbogye duchem XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Jako jimienia wielość a czci tego świata nabycie czyni ludzi nadęte a pyszne, tako potępienie a ubostwo, le skromne, czyni ubogie duchem XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 235. |