artykuł hasłowy:  sławić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | sławić się 'chwalić się, szczycić się, też chełpić się, przechwalać się, gloriari, se iactare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Slawicz se bødø (gloriabuntur, Puł: wyelbycz szye będø w tobye) wszistczy, gisz miluiø ymø twoie |
| Przykład w transkrypcji | Sławić sie będą (gloriabuntur, Puł: wielbić sie będą w tobie) wszystcy, jiż miłują imię twoje |
| Lokalizacja | Fl 5, 14. |