artykuł hasłowy:  sławić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (2) ~ | 
| Definicja | sławić się 'chwalić się, szczycić się, też chełpić się, przechwalać się, gloriari, se iactare': | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Slawicz se bødø (gloriabuntur, Puł: wyelbycz szye będø w tobye) wszistczy, gisz miluiø ymø twoie | 
| Przykład w transkrypcji | Sławić sie będą (gloriabuntur, Puł: wielbić sie będą w tobie) wszystcy, jiż miłują imię twoje | 
| Lokalizacja | Fl 5, 14. |