artykuł hasłowy: słońce, słuńce
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) ~ |
| Definicja | 'słońce jako przedmiot kultu, sol, cui honores divini tribuuntur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gidøczi slvzicz czvdzim bogom..., tocz iest slvnczv (solem) y myeszøczv |
| Przykład w transkrypcji | Jidęcy służyć cudzym bogom..., toć jest słuńcu (solem) i miesiącu |
| Lokalizacja | BZ Deut 17, 3, sim. ib. IV Reg 23, 5. |