artykuł hasłowy:  słuchać

Jednostki:
(1) 1.a. 1.a.a.'z uwagą przysłuchiwać się komuś lub czemuś, wysluchiwać tego, co ktoś mówi, starać się posłyszeć coś, też słyszeć, audire, exaudire, auscultare, aures praebere': a. dopełnienia bliższego brak albo dopełnieniem zaimek inny niż osobowy: aa. w gen.:
(2) ~bb. w acc.:
(3) b. dopełnieniem rzeczownik lub zaimek osobowy w gen.:
(4) ~ 'uczestniczyć we mszy, być obecnym na mszy, missam audire, missae assistere':
(5) c. ze zdaniem:
(6) 2. 'usłyszeć, dowiedzieć się o czymś od kogoś, auribus ex aliquo percipere':
(7) ~ (o czymś niezwykłym, niespotykanym, de aliqua re insolita):
(8) 3. 'przyjmować, odbierać skargę, przysięgę, zeznanie w procesie sądowym, accusationem, ius iurandum, testimonium in iudicio exaudire':
(9) ~
(10) 4. 'być posłusznym, wypełniać czyjąś wolę, oboedire, parere, obsequi':
(11) ~ 'podporządkować się, (iuri) parere':
(12) 5. 'wysłuchać kogoś, spełnić czyjąś prośbę, exaudire, preces alicuius explere':
(13) 6. 'należeć, należeć się, przynależeć, przypadać, przysługiwać komuś (z tytułu prawa), pertinere, spectare, (iure) competere': komuś:
(14) ~ k(u) komuś, czemuś:
(15) ~ na kogoś:
(16) 7. 'podlegać (sądowi, prawu), (iurisdictioni) subici':
(17) ~ k(u) komuś czemuś:
(18) ~ w coś:
(19) 8. 'dotyczyć, refferi':
(20) ~
(21) 9. 'mieć prawo do własności czegoś, do udziału w czymś, ius aliquid possidendi, partem alicuius rei obtinendi habere':
(22) 10. tylko w 3. sg. 'przystoi, jest słuszne, właściwe, godzi się, decet, convenit, fas est':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajautosemantyczna
Numer(22) 10.
Definicjatylko w 3. sg. 'przystoi, jest słuszne, właściwe, godzi się, decet, convenit, fas est':
Gramatykaczasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Czokolvye by ten czlovyek przeczyv bogv albo przeczyv lyvdu zaczynyl, slucha yego nye rvszacz
Przykład
w transkrypcji		Cokolwie by ten człowiek przeciw Bogu albo przeciw ludu zaczynił, słucha jego nie ruszać
LokalizacjaRozm 584.