artykuł hasłowy: służebnik

Jednostki:
(1) 1. 'służący, sługa, ten, co posługuje, famulus, minister, puer':
(2) ~ 'giermek, armiger, qui militari ordini praeparatur':
(3) ~
(4) ~
(5) ~~
(6) ~ służebnicy 'nazwa chóru anielskiego, angelorum chori nomen':
(7) 2. 'pierwotnie pomocnik sędziego, później woźny sądowy, tj. niższy urzędnik sądowy, doręczający pozwy, odbywający wizje lokalne itp., primum iudicis administer, deinde ministerialis, id est magistratus iudicialis minor, cuius erat vocationes in ius tradere, rem loco ipso quo facta esset recognoscere sim.':
(8) ~ 'woźny sądowy postrzyżony na znak zaprzysiężenia albo woźny sądowy bez asysty, sam, minister sive praeco iudicialis tonsus ac iuratus, nullis comitibus stipatus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'służący, sługa, ten, co posługuje, famulus, minister, puer':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.3.5. ORSZAK. DWORZANIN. SŁUŻBA. LUDNOŚĆ SŁUŻEBNA 2.4.6.1.1. ZAWÓD. ZAJĘCIE. FUNKCJA
Przykład w transliteracji	Iaco praue s tym sluszebnikem bral, czso vmarl 1399
Przykład w transkrypcji	Jako prawie z tym służebnikiem brał, cso umarł 1399
Lokalizacja	Pyzdr nr 97.