artykuł hasłowy: słyszący
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'słyszalny, taki, który można usłyszeć, qui audiri potest': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Blogoslawcze, poganowye, boga naszego y sliszøczi (Puł: vslyszony) czincze glos chwali iego (auditam facite vocem laudis eius) |
| Przykład w transkrypcji | Błogosławcie, poganowie, Boga naszego i słyszący (Puł: usłyszony) czyńcie głos chwały jego (auditam facite vocem laudis eius) |
| Lokalizacja | Fl 65, 7. |