artykuł hasłowy: 1. spaść

Jednostki:
(1) 1. 'opuścić się nagle z góry na dół, zlecieć na ziemię, decidere, delabi':
(2) ~
(3) ~ przenośnie:
(4) ~ dubium:
(5) 2. 'przewrócić się, runąć, upaść na ziemię, cadere, ruere, in terram concidere':
(6) ~
(7) 3. 'zostać zabitym, polec, interfici, cadere, perire':
(8) 4. 'trafić mimowoli do środka, do wnętrza czegoś, wpaść, incidere in aliquem locum':
(9) 5. 'odłączyć się, odstąpić, odpaść od czegoś, porzucić coś, desciscere ab aliqua re, aliquid deserere, negligere':
(10) ~ ['stać się ofiarą swoich knowań']
(11) 6. 'stracić świeżość, zwiędnąć, marcescere':
(12) ~
(13) 7. 'dostać się komuś przypadkowo, przytrafić się komuś, alicui contingere':
(14) ~ o losie:
(15) 8. 'dostać się komuś w drodze spadku, przejść na czyjąś własność po zmarłym, hereditate alicui contingere, obvenire':
(16) ~ komuś:
(17) ~ na kogoś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(9) 5.
Definicja	'odłączyć się, odstąpić, odpaść od czegoś, porzucić coś, desciscere ab aliqua re, aliquid deserere, negligere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Acz iesm sewraczal odplaczaiøczim mne zla, doostoyno iest, bich spadl od mogich neprzy<ja>czol prosznich (decidam merito ab inimicis meis inanis)
Przykład w transkrypcji	Acz jeśm sewracał odpłacającym mnie zła, dostojno jest, bych spadł od mojich nieprzyj<a>cioł proznych (decidam merito ab inimicis meis inanis)
Lokalizacja	Fl 7, 4, sim. Puł.