artykuł hasłowy:  spądownik
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'człowiek przynależny do książęcej ludności służebnej, może zajmujący się wyrobem naczyń drewnianych zwanych spądami, unus e colonis ducis propriis, qui fortasse in vasis ligneis, qui spądy vocabantur, conficiendis occupabatur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Quod Martinus... homines quosdam judicio uinctos in anticum reduxit seruicium, quod dicitur spudounici (1218) XIV–XV |
| Przykład w transkrypcji | Quod Martinus... homines quosdam judicio uinctos in anticum reduxit seruicium, quod dicitur spądownicy (1218) XIV–XV |
| Lokalizacja | KodMazK nr 200. |