artykuł hasłowy:  (sprośny) sprosny, sprostny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (8) 5. |
| Definicja | 'wzbudzający wstręt, odrazę, również wzgardę, qui taedium, contemptionem excitat': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wyrwy mye, myly panye, od grzechow czyaskych, abych nye wpadla w myescze sproszne, kthore zawzdy yest bez szwyathlosczy y badze na wyeky bez koncza |
| Przykład w transkrypcji | Wyrwi mie, miły Panie, od grzechow ciężkich, abych nie wpadła w mieśce sprosne, ktore zawżdy jest bez światłości i będzie na wieki bez końca |
| Lokalizacja | Naw 165. |